Stolat.pl

Przyznaję, jeśli mam być szczery.
Mężczyźni chcą być uwielbiani,
kształtując czynem charaktery,
by mogła ich uwielbiać Pani.

O Nią są wojny i zwycięstwa,
przeboje, znoje, trudy klęski,
wysiłek najwyższego męstwa,
aż przyjdzie jeden. Ten zwycięski.

To testosteron tak im każe,
nieść kwiaty, hołdy i peany,
dać Pani wszelkie apanaże.
Kto Ją zdobędzie, Pan nad Pany!

A potem? Cóż ... zdobywca stwierdza
- jak widać w historycznym wątku -
na horyzoncie inna twierdza!
Zaczyna wszystko od początku :))

Tu konkwistador problem miewa:
nie odda twierdzy, bo i czemu.
W czasach, gdy była tylko Ewa,
żyć można było bez problemu :))

I bez żadnego zdobywania
kolejnych twierdz kresowych kraju ...
Powstał mi taki cień pytania:
nie można wrócić by do ... Raju?

žByć albo nie być Ś Takie śmieszne zdanie
przez lat czterysta ludziom myśl zaprząta.
Tak postawione, fałszywe pytanie
śmiech we mnie budzi. Z właściwego kąta
gdy patrzę na nie, dostrzegam fałszywkę.
Półprawda taka jest od kłamstwa trwalsza,
stanowiąc sobą błyszczącą przykrywkę
myśli, co poszła w drogę jakąś dalszą.
žByć albo nie być Ś To dyktuje pycha
temu, co sobie uzurpuje prawa
tworzenia bytów. To logika licha,
ludzka, ułomna Ś I śmieszną się stawa.
Decyzja: nie być. Twoja, suwerenna,
w twej mocy bowiem znaleźć się w niebycie.
Decyzja bycia? Prawda jest niezmienna:
nie decydujesz, czy dać sobie życie.
O czym w tym zdaniu mi powiedzieć chciałeś?
Bez twej decyzji niebyt też się stanie.
Już to na sobie, Wiliamie, poznałeś.
žByć albo nie być Ś Takie śmieszne zdanie.

žByć albo nie być Ś Takie śmieszne zdanie
przez lat czterysta ludziom myśl zaprząta.
Tak postawione, fałszywe pytanie
śmiech we mnie budzi. Z właściwego kąta
gdy patrzę na nie, dostrzegam fałszywkę.
Półprawda taka jest od kłamstwa trwalsza,
stanowiąc sobą błyszczącą przykrywkę
myśli, co poszła w drogę jakąś dalszą.
žByć albo nie być Ś To dyktuje pycha
temu, co sobie uzurpuje prawa
tworzenia bytów. To logika licha,
ludzka, ułomna Ś I śmieszną się stawa.
Decyzja: nie być. Twoja, suwerenna,
w twej mocy bowiem znaleźć się w niebycie.
Decyzja bycia? Prawda jest niezmienna:
nie decydujesz, czy dać sobie życie.
O czym w tym zdaniu mi powiedzieć chciałeś?
Bez twej decyzji niebyt też się stanie.
Już to na sobie, Wiliamie, poznałeś.
žByć albo nie być Ś Takie śmieszne zdanie.

Teorie bardzo "mądre",
polityk snuje słaby.
Czuję się, jakbym flądrę
miał połknąć zamiast żaby.

Jak to nam dobrze będzie,
gdy on nami zawłada.
Dobrobyt wstanie wszędzie,
że, no, mucha nie siada.

W słów przechlapanych trudzie
słyszę, gdy mam być szczery,
cokolwiek mówią ludzie,
że 2 + 2 to cztery.

Mam być tolerancyjny,
by nie być homofobem.
Socjalny i maryjny,
by nie zostać nierobem.

A jeszcze po próżnicy
słów potok, każde głupie,
gadane z kazalnicy ...
Dzięki, ja mam to w dupie.

Nieraz sie z trudem mrówią,
głos dając, jak z opery.
Cokolwiek ludzie mówią,
to 2 + 2 jest cztery.

Zbiór bzdur tych, co niezdrowe.
Wystrzegam się, jak ognia
w tych mediach, co musowe
nadają nowe co dnia.

Ja dzięki temu żyję,
że tym się nie przejmuję.
I kiedy chcę, to piję,
a kiedy chcę, pracuję

Przyjąłem model taki,
powiem, nie bez kozery,
co by nie gadał jaki ...
To 2 + 2 jest cztery.

W ten sposób ma dedukcja
wskazuje mi od dawna,
Gdzie w myślach jest redukcja,
tam postać bardziej sławna.

Niekiedy dni mam takie,
że chciałbym w słów chaosie
wyłowić myśli jakie ...
A słyszę ble-ble w głosie.

Taką jest ta odsłona,
jak ludzkie charaktery.
I nikt mnie nie przekona
że dwa i dwa ... nie cztery.