Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Król Bolesław to rycerz był mężny, W kołach przyjaciół Chrobrym zwan, W swojej łapie dzierżył miecz potężny I puszczał wrogów w krwawy tan; Co wieczora w zamkowej świetlicy Leżąc w łóżku zwykł grubo się śmiać: "Ho, ho, ho, Póki jeszcze trzymam miecz w prawicy, Możecie, dzieci, zdrowo spać!" Jadwisieńka kochała Wilhelma, Ale w narodzie powstał krzyk: Co?Królem naszym Niemiec szelma? Wszak lepszy już litewski dzik! Choć łzy gorzkie zraszają jej lice, Lecz odważnie podaje swą dłoń: Przyjm, ojczyzno, tę czystą prawicę, Idź, mój wianku, polskiej ziemi broń! I nasz naród, przy pomocy nieba, W potędze kilka wieków trwał; Gdzie go tylko nie było potrzeba, Wszędzie się polski husarz pchał; Z czasem osłabł już zapał szlachcica, Coraz rzadszy bywał szabli błysk: Narodowa wciąż biła prawica, Ale tylko biła chłopa w pysk!... W końcu nawet już niebu to zbrzydło, Już nas Opatrzność miała dość; I rzekł Pan Bóg: "Wytracę to bydło, Bo już patrzeć na nich bierze złość"; Przyszedł Prusak... Moskal... Targowica... Na ojczyznę przyszły czasy złe... Była wprawdzie narodowa prawica, Lecz się znalazła bardzo pfe... Za tę wielką, bardzo wielką winę Okrutnie nas pokarał Bóg, Bo wnet wiarę, WŁASNOŚÄ i rodzinę Wewnętrzny zaczął szarpać wróg; Lecz wstał rycerz w papierowej zbroicy I odwalać jął z grobowca głaz: Wstań, narodzie, użyj swej prawicy, Trzecie dzwonienie... ostatni czas! Więc wróciły dawnej mocy chwile I husarz polski odżył już: Miast miecza dzierży wyborczą sztampilę, W ręku kataster martwych dusz; I świadomy swojej szczytnej misji Tak pokrzepia swą słabnącą brać: Póki jeszcze ja... zasiadam w komisji, Możecie, dzieci, zdrowo spać! Dalej sypać podatek narodowy, Zewsząd pieniądze płyną w bród: Póki w kasie mamy grosz gotowy, Póty - z szlachtą polską polski lud! Niech się święci "Narodowa Prawica", Odrodzenia niech nam snuje nić: Niechaj nie wie, co daje lewica, A będzie długo w chwale żyć!