Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Grób Agamemnona Niech fantastycznie lutnia nastrojona Wtóruje pieśni tragicznej i smutnej, Bo - Rydel wstąpił w Grób Agamemnona I pysk rozpuścił w sposób tak okrutny, że rozbudzone na wpół trupy z cicha Szepcą do siebie: "Cóż tam znów, u licha?!" "O, cichym jestem jak wy, o Atrydzi Bełkoce Rydel z zapienioną twarzą - Ani mnie kiedy moja małość wstydzi, Ani się myśli tak jak orły ważą - - (Tu wydał cichy jęk grobowiec niemy, Jakby chciał mówić: Ĺ¤Ach, wiemy to, wiemy!ĹĽ) Z tej ziemi, którą boski Homer śpiewał, Niechaj przeszłości szepcą do mnie głosy - Ludu, co także pod spód nic nie wdziewał I także chodził z gołą głową, bosy. Niech mówi do mnie duch helleńskich braci, Co także jak ja nie nosili gaci... I gdy tak błądzę po Hellady błoniach, Dziwne mam wizje przed duszy oczyma: W tej chwili dają do kolacji w Toniach, Wszyscy zasiedli - ty lko mnie tam nie ma - Na stole kluski... i jajka sadzone... A dzieci mówią Ĺ¤Pod Twoją ObronęĹĽ... I wraz otrząsłem się z pogańskich baśni, Ukląkłem cicho i złożyłem ręce; I zaraz w sercu stało mi się jaśniej, I dziękowałem Najświętszej Panience Za to, że swoich łask mi wciąż użycza I mnie wysłała tu - nie Cięglewicza..."