Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Kiedy już było dobrze I znikło pojęcie grzechu I ziemia była gotowa W powszechnym pokoju Spoczywać i weselić się Bez wiar i utopii, Ja, nie wiadomo czemu, Obłożony księgami Proroków i teologów, Filozofów, poetów, Szukałem odpowiedzi Marszcząc się, wykrzywiając, budząc się w środku nocy Wykrzykując nad ranem. Co mnie tak pognębiało, Było zawstydzające. Brak taktu i rozwagi Byłby w mówieniu o tym, A nawet jakby zamach Na zdrowie ludzkości. Niestety moja pamięć Nie chciała mnie opuścić, A w niej żywe istoty Każda z jej wżasnym bólem, Każda z jej wżasną śmiercią, Z jej własnym przerażeniem. I skąd by tam niewinność Na plażach ziemskiego raju , Niepokalane niebo Nad kościołem higieny? Czy dlatego, że Tamto Było już bardzo dawno? Do mędrca świątobliwego Glosi arabska przypowieść Bóg rzekł nieco złośliwie: "Gdybym ludziom wyjawił, Jakim jesteś grzesznikiem, Nie chwaliliby ciebie." "A ja, gdybym im odkrył, Jak jesteś miłosierny Odparł mąż świątobliwy Pogardzałiby Tobą." Do kogo mam się zwrócić z tą całkiem ciemną sprawą Bólu i razem winy W architekturze Świata, Jeżeli tutaj nisko Ni tam w górze wysoko żadna moc nie obali Przyczyny i skutku? Nie myśleć, nie wspominać O Śmierci na krzyżu, chociaż co dzień umiera Jedyny miłujący, Który bez Ĺadnej potrzeby Zgodził się i zezwolił, żeby co jest, istniało Razem z narzędziem tortur. Całkiem enigmatycznie. Niepojęcie zawiłe. Lepiej mowy zaprzestać. Ten język nie dla ludzi. Błogosławiona radość. Winobranie i żniwo. Choćby nie na każdego Przyszlo uspokojenie.