Stolat.pl

Zbigniew Bieńkowski– polski poeta, krytyk literacki, eseista, tłumacz.

Szkołę średnią (Gimnazjum XX Marianów na Bielanach pod Warszawą) ukończył w 1931, studiował w latach 1932–1939 prawo oraz romanistykę (Wydział Prawa i Wydział Humanistyczny) na Uniwersytecie Warszawskim; na paryskiej Sorbonie w latach 1938–1939. W 1938 wyjechał do Paryża na roczne stypendium Instytutu Francuskiego, gdzie zawarł znajomość m.in. z Janem Brzękowskim, a dzięki niemu z poetami francuskiej Awangardy (znaczący wpływ na twórczość poety wywarły przede wszystkim kontakty z Paulem Éluardem, Julesem Superviellem). W 1939 wyjechał do Włoch, a stamtąd do ówczesnej Jugosławii, tam zastał go wybuch drugiej wojny światowej. W latach okupacji przebywał w Polsce. Był żołnierzem warszawskiej Armii Krajowej, uczestniczył w powstaniu warszawskim.

Po wojnie pracował w redakcji "Rzeczpospolitej", następnie w tygodniku "Odrodzenie" i miesięczniku "Twórczość". W latach 1966–1972 był członkiem polskiego PEN Clubu. Mąż Małgorzaty Hillar, z którą miał syna Dawida Bieńkowskiego, Wiery Anisimow, z którą miał córkę Katarzynę Bieńkowską. Jego ostatnią żoną była poetka Adriana Szymańska.

Autorzy, na których skupiał się jako tłumacz to: Charles Baudelaire, Victor Hugo, Michaił Lermontow, Saint-John Perse, Paul Éluard, Jules Supervielle.