Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Sam już na wielkiej pustej scenie. Na proch się moja myśl skruszyła. Wstyd mię i rozpacz precz stad żenie. - Na Świętym Krzyżu północ biła. Kędyż się zwrócę? Wszędy nicość, wszędy pustkowie, pustość, głusza. Tęskni samotna moja dusza I nad ma dolą plącze litość. Z czym pójdę do dom, smutny, biedny? Na proch się moja myśl skruszyła: niewolnik wielkiej myśli jednej, w niej moja niemoc, moja siła. Czy jesteś, Polsko - tylko ze mną? Sztuka mię czarów siecią wiąże: w Świątynię wszedłem wielką, ciemną, dążyłem - nie wiem, dokąd dążę. Pogasły światła, co świeciły, rzucone w płócien wielkie luki, łachmany, co światynią były. Jak wyjdę z kręgu czarów Sztuki? Sam jestem w wielkiej scenie pustej, głucho odbija podłóg echo. O, lęku - tyżeś mi pociechą... Noc rozwiesiła czarne chusty. Jak straszno! Tam, w tych ścian oddali zda się, że nocy przestrzeń ciemna. - Sam jestem; - wstyd me czoło pali: jedyna siła moc tajemna. Przekleństwo łzom! Krew pali skroń - Przekleństwo łzom! - Krwi!!