Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

"Wiszary"? znany wyraz, powszechnie zużyty, Artur Górski, Miciński karmią się nim co dzień. "Królewna"? - Walewskiego pomysł znakomity albo Friedberga - i każdy przechodzień, co dwa dni ledwo w Zakopanem bawił, już nad dolą "królewny" oczu dwoje łzawił. "Okiść", ach, znam tę okiść z śpiewu Tetmajera Kazimierza - gdy w BĂL ją serdeczny ubiera, i znam, jak potem poszła w usługi podlotków, od cyzelerów cierpiąc i cierpiąc od młotków temuż cyzelunkowi służących. - W okiście Pan Pietrzycki też stroił się i w czarne liście zadumy. Wszystko poza bardzo szczera. Widzę, jak się ta okiść w sztuce poniewiera. Ach, "rycerz skamieniały"! sam kiedyś szukałem w Tatrach tego rycerza, bo wrócić mu chciałem życie - i klątwę zdjąć. - Wróciłem żywy, zostawiłem za sobą Tatry i skał grzywy. "Szklanna góra"!!?? Przez Boga, Sarnecki się zdziwi, że tak wrósł w pierś narodu - że myśl czyją krzywi jego koncept o szklannej górze, i mgłach z waty, które szły ku Królewnie z wosku - jako swaty od Sarneckiego - i przyniosły wtedy tantiemy teatralne, plon dosyć bogaty. "Szklannej góry" użyłeś chyba tylko z biedy, również "Czarnoksiężnika", za złe ci to biorę, to są niezdrowe myśli, dziwaczne i chore. Pan Spasowicz mnie za to zburczał i zwymyślał, com w poemacie pisał - o zaklętym w skały Bolesławowym śnie - rzekł, że nieudały ten wiersz, i kazał, bym tak już nie myślał. Najwięcej jeszcze drżenia [?] i oddźwięku duszy ma ten wiersz, gdzie o "limbie" mówisz i kosówce: przyznaję, że czterowiersz ten kogo poruszy, choć przypomina rytmem Pana Tadeusza i lepiej by pasował do czasów kontusza niż dzisiejszych - czterowiersz ten zdaje się dobry lecz znikła w nim "królewna", "szklanna góra", "Chrobry", a pozostał Tetmajer. - Znamy Tetmajera, jak Ból po górach nosi i w dźwięk słów przybiera. Czterowiersz ten wspomina Pana Tadeusza, co mię do powiedzenia niniejszym [?] przymusza: w tym sensie pisze Laskowski "ciąg dalszy", gdzie będzie Pan Tadeusz lepszy, okazalszy, co Mickiewicz przeoczył, napisze Laskowski, te same wiążąc słowa i rymy, i zgłoski. Gdzie Mickiewicz jednego użył porównania, on da porównań dziesięć dla łatwości pióra, której nie miał Mickiewicz - stąd wzięła się dziura w pomyśle Tadeusza - w Laskowskiego głowie, aż krzyknął: To poemat zaledwo w połowie. I gdy Hosick ogłosił w "Kraju", że ja szyję [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]