Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Widziałam cię z ckieneczka, kiedyś przechodził. Rozumiałam, żeś się ze mną obaczyć godził. Aleś ty pokoje I mieszkanie moje Prędkim minął skokiem, A na mnie nędznicę, Twoje niewolnicę. Aniś rzucił okiem. żal mię przejął niesłychany, gdym to ujźrzała, Bóg strzeli, martwa zaraz w oknie żem nie została, Lecz to niebaczeniu Albo też niechceniu Twemu przyczytałam, A wieczornej chwile, Tusząc sobie mile. Tylko wysiadałam. Przyszedł wieczór, mrok mię nocny w okienku zastał, Trwałam przecie, dokąd księżyc pełny nie nastał, A ciebie nie było, Ani cię zoczyło Oko moje smutne. Aniś listkiem cisnął. Aniś słówka pisnął, O serce okrutne! Kędy teraz twe usługi, kędy ukłony? Kędy lutniej słodkobrzmiącej głos upieszczony, Który bez przestanku Zmierzchem do poranku Słyszecieś mi dawał? Przy nim winszowania I ciche wzdychania Lekuchnoś podawał. Nie masz teraz dawnych zabaw, nie słychać pienia, Pełne serce tęsknic, uszy pełne milczenia. Gdzie zwyczajne śmiechy? Gdzie dawne uciechy? Niebaczny człowiecze! Nie wiesz, że pogoda I godzina młoda Prędziuchno uciecze. Prze to, żeś mi nie winszował szczęśliwej nocy. Nie uznały snu miłego biedne me oczy. Także ty wzajemnie Łaskawej przeze mnie Nocy nie zakusisz, Lecz przykre niespania I częste wzdychania Co noc cierpieć musisz!