Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Ty, jak jeden z nielicznych, duszę piękną miałeś W Twych słowach piękno duszy, komu mogłeś, dałeś. Czytałem w Twoich słowach, to, co się zamienia w chwile, które wciąż nowe, w nowe pokolenia. Choć sam ją odrzuciłeś, szansę życia główną, została: śmierć i miłość - obydwie zarówno, a każda brzmi półnutą rozbitą na ćwierci: śmierć chroni od miłości, a miłość od śmierci. Różnych mamy miłości przepastne otchłanie. Gdy od nich śmierć ochroni, nic się już nie stanie. W krainie ciszy wielkiej odmiennie wygląda to niebo, w którym miłość niczego nie żąda. Bo w ludziach wciąż rozbrzmiewa głos miłości tkliwy i serc ich nie opuszcza, brzmi doba za dobą. Odwieczny Sfinks wyszeptał: "Nie będziesz szczęśliwy I musisz wszystko rzucić, ażeby być sobą". Od chwil, gdy usłyszałeś pieśni nad kołyską do chwili wiecznej ciszy stało się zbyt blisko zmęczonej ludzkiej duszy poprzez serca tkliwość. I wiesz, że nie ma śmierci, gdy jest sprawiedliwość. Twe słowa czytam znowu, słowa, co są wieszcze, byśmy pragnieniem życia więcej chcieli jeszcze. Nie chciałeś więcej balu i jego bankietów i resztę pozostawiasz dla nowych poetów. I masz w tym swoją rację, nic Cię już nie męczy, nie tańczysz i nie słuchasz jak muzyka brzęczy i już nie musisz mrużyć ociężałych powiek. Od wielu jesteś lepszy, przez Twe słowa, człowiek.