Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Tu przy piwie się snują rozmowy Jak dym zawieszony nad stołem Leniwie słowo za słowem W gwar odpływa co naokoło Wtem poeta się zrywa do lotu Pani Stasia z rachunkiem się zbliża Światu dać chciał arkadie z powrotem Jakby żyto kto ziarnem zagryzał A tam pola jak pszczele plastry Późne żniwa wiec ludźmi rojne I rozmyty jesienią przestwór I powietrze na oczach szkliste Mieni barwami się obraz W pozłacanych ramach dzieciństwa Tu brzmi ech kroków samotnie Jak ćma co do światła się garnie Zabiega drogę przechodniom Których cienie się kryją po bramach Wpław przez miasto od brzegu do brzegu Patrzy niebo przez monokl księżyca Inny księżyc się śni idącemu Jakby żyto kto ziarnem zagryzał A tam pola jak pszczele plastry Późne żniwa wiec ludźmi rojne I rozmyty jesienią przestwór I powietrze na oczach szkliste Mieni barwami się obraz W pozłacanych ramach dzieciństwa Tu nad ranem sen ciężki i mokry Lęk przeszywa stukiem do okna Wraz z głową kocem się okryć I dać głowie cichą samotność I nie myśleć o jutrze o wczoraj Chłód od okna jak pies stopy liże Jak przypomnieć zamglony już obraz Jakby "żyto" kto ziarnem zagryzał A tam pola jak pszczele plastr Późne żniwa wiec ludźmi rojne I rozmyty jesienią przestwór I powietrze na oczach szkliste Mieni barwami się obraz W pozłacanych ramach dzieciństwa