Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

W orgii żądz rozpasanych i konowań zbrodniczych, W świście dusznych oddechów łon kipiących znojem, W krwawych tętnach arteryj zmysłów tajemniczych słyszę głos, co jak burza grzmi nad sercem mojem. Echem dzikiej potęgi grozą przejmującej, Tajnych bytu otchłani przenikając ciemnie, Rozlega się złowrogi i tryumfujący W tętnach świata - pode mną - wkoło mnie - i we mnie. Głos woła: "Ja krew jestem...życiem świata całem Wstrząsam...Mózg ci się zmąci, gdy mój przypływ wzbierze, Gdy jak gromem uderzę w twoje serce szałem, Ty, bóg myśli zuchwałej, stracisz myśl, jak zwierzę. Próżno, człowieku, wierzysz, że twój duch pokona Potęgę mą odwieczną, ciemną, żywiołową - Jam większy, niźli ogień, niźli toń szalona, Niż powietrze, co grom zbiera nad twą głową. Jam Ogień ziaren śmierci, Powietrze zarazy, Jam pełen ziarna szaleństw i złych żądz nasienia, Co wschodząc po sto razy i po tysiąc razy Będzie rzucać na zbrodnie całe pokolenia. W liczbie szaleństw (tych mędrcy, jako gwiazd nie zliczą), Wzniecam nienawiść, zemstę, gniew kipiący pianą I miłość, zbrodnie najmniej ze zbrodni zbrodniczą, Lecz najbardziej złowrogą i niepokonaną. Przede mną wiara w strachu cofa się pierzchliwym, Duch mroczy się, wzrok mąci, głos sumienia ścicha, I nawet twoja niczym nie zwalczona pycha Przed moich burz namiętnym płaszczy się przypływem. Próżno wyciągasz dłonie do słońc ideału, I próżno chcesz mnie zwalczyć swoimi anioły, Głąb moja cię uniesie, wrzącą falą szału, Choć unikniesz rozbicia przez inne żywioły. Próżno rozum twój, cnota, wola nieugięta, Pragną ująć mię w karby...Próżno wstyd surowy, Jak ów mocarz ocean, chce mnie zakuć w pęta, Ja pozrywam twe mosty, strząsnę swe okowy. żywioł mój wiecznie twymi będzie grzmieć klęskami... Choćbyś za niezliczone gniewny nań zniszczenia, Chciał mnie, jak Kserkres morze, poskramiać rózgami... Naiwny władco świata! Królu wszechstworzenia!"