Stolat.pl
Życzenia
Wiersze znanych
Cytaty
Dodaj życzenia
Chrystus tak rela...
Osiemnaście mysz...
18 lat marzyłeś...
18 lat skończone...
18 spełnionych m...
18-sty wybił roc...
18-ście lat temu...
Bądź zawsze szc...
Coż by Ci życzy...
Dajmy dzisiaj ost...
Zakochani
Bądź zawsze szc...
Kołysanka dla Jo...
O moim tacie
Motyw biblijny
Niepowodzenie
O prawach dziecka
18 lat marzyłeś...
Chrystus tak rela...
18-sty wybił roc...
Wyślij tekst znajomemu
Wyślij do:
Treść wiadomości:
Trudno bez żalu patrzeć na zagładę<br />Dawnych form bytu, do których przywykły<br />Oczy ł serca, tak zatrzymać rade<br />Na fali czasu cień przeszłości nikły.<br /><br />Trudno nie boleć widząc, jak zamiera<br />To, z czym za młodu byliśmy związani...<br />Jak naszych uczuć, naszych dążeń sfera<br />Powoli w ciemnej nurza się otchłani.<br /><br />Lecz boleść nasza z dniem się kończy naszym<br />I pośród świata długo nie zagości,<br />I rozpaczliwą skargą nie odstraszym<br />Tryumfalnego pochodu przyszłości.<br /><br />Przyszłość ma prawa silniejsze i przed nią,<br />Ustąpić musi teraźniejszość zwiędła,<br />Chociaż chce chwilę przedłużać poprzednią<br />I trwać w postaci, w jaką się oprzędła.<br /><br />Próżno się czepia obumarłych tkanek<br />I w nich kształt przyszły więzić się wysila;<br />Z martwej powlókł w nowy życia ranek<br />Przyszłość na skrzydłach wyleci motyla..<br /><br />Świat zrzucić korę zbutwiałą pospiesza,<br />Bo ją rozsadza młoda, silna zieleń;<br />Nienarodzonych niezliczona rzesza<br />Z niecierpliwością czeka chwili wcieleń.<br /><br />Nowe uczucia, myśli, ideały,<br />Nowe kierunki, nowe formy istnień<br />Äwiartują łona, co je zrodzić miały,<br />Aby przyspieszyć dzień urzeczywistnień.<br /><br />Ci, którzy patrzą na dzisiejszy przełom<br />Pod nowych haseł i dążności wodzą,<br />Muszą złorzeczyć bezlitosnym dziełom,<br />Którymi dzieci w pierś macierzy godzą.<br /><br />Musi ich trwożyć ten szalony zamach,<br />Który pozornie zrywa wszystkie węzły<br />I w zacieśnionych nie mieści się ramach<br />Pojęć, co w martwym zastoju uwięzły.<br /><br />A przecież cała ta burzliwa siła,<br />To zawsze tylko ciąg przeszłości dalszy;<br />W jej łonie dawno jako zaród tkwiła,<br />Pragnąc osiągnąć rozwój doskonalszy.<br /><br />Więc choć się zwraca przeciw swej macierzy<br />I straszy ojców swym potwornym licem,<br />Do pnia wspólnego pokoleń należy<br />I dawnych prądów prawym jest dziedzicem.<br /><br />Gdy się na światło dobędzie z ukrycia,<br />Spadnie z niej kształtów pierwotnych ohyda<br />I pojednana z warunkami życia,<br />Świeża latorośl świeże kwiaty wyda.<br /><br />I to, nad czego boleliśmy stratą,<br />Znów odświeżonym zajaśnieje bytem;<br />Łącząc przeszłości spuściznę bogatą<br />Z nowych porywów młodzieńczym rozkwitem.
Wykonanie:
SI2.pl
Jak prawie wszystkie strony internetowe również i nasza korzysta z plików cookie. Zapoznaj się z
regulaminem
, aby dowiedzieć się więcej.
Akceptuję