Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Nie uszedłem w życiu pół drogi a już zewsząd czai się rozpacz... O dalekim, minionym, drogim powiedz, serce, albo się rozpłacz, wskrześ na chwilę tych lat urodę, kiedy na świat patrzyłem dzieckiem... Stał nad Wisłą stary dom z ogrodem na wysokim wzgórzu mazowieckim... Wy nie wiecie, jak tam biją dzwony, stare dzwony o cichy zmierzchu, kiedy słońca język czerwony liże fale, rude po wierzchu, gdy już ciemnym brzegiem po równinie niosą lasy sosnową zadumę, a poważny ton nad wszystkim płynie w czarnym jęku stada wron za Tumem... Wydzwoń, serce, ostatnie podzwonne tej starzyźnie, co w ziemię wrasta. Ja poszedłem stamtąd na wojnę i nie wrócę do tego miasta, ale miło mi o tamtej ziemi myśleć czasem, idąc przez życie, żem nauczył się tam słów, któremi umiem kochać i cierpieć, i bić się. Dzięki, dzięki za każde słowo, dobrzy ludzie z dziecięcych wspomnień niech wam szumi wiślanie, sosnowo wiatr, co ślady tam zamiótł po mnie.