Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

na morzach nocy odpływ szumi pianą jak w szkło w pustkę srebrnawą przenika poranek chce wydobyć z topieli dom mój miasto wzgórza słaby i bardzo szary próżno skrzydła trudzi mimo że świt z mórz nocy świat się nie wynurza z zorzy bez horyzontu głosy dwojga ludzi słowa toczcie się do niej powiedzcie znowu serce myśl miłuję wracajcie jego słowa wonne szepnijcie mu ode mnie to samo miłuję jedno to jest od wieków głód zagłada i ty jedno to jest od wieków głód zagłada i ty wiatr wieje z siwej nicości świt nieznany ma zimny oddech aleś ty jak woda rzeźwiąca a my razem jak miecz i dłoń płaczę miłość smutek wspólne to drzewo jak chmura i grzmot pod ręką czuję twe serce smuci się równie oczy ci łzami zaszły wargi drżą tak skrzydła złamane trzepocą to ból nie smutek nie myśl bo może dlatego płaczę żeś nie widział nigdy moich łez nie słuchaj serca bo może goniłem ku tobie z prędkości miłowania zmęczyło się zapomnij o przeszłych i przyszłych opuść błyskawice szalone cóż że gwiazdę na której się unosimy niebo uroni wkrótce zapomnienie to ty ty jesteś przy mnie więc nie czeka mnie nic i nie żegna przede mną ni za mną ty wieczność głębiej szerzej niż sądzisz jesteś sprzed sił które czas wydarły z łona bogów mocna miłuję miłuję na morzach nocy odpływ szumi pianą jak w szkło w pustkę srebrnawą przenika poranek szarość stoi na lądach beznadziejną ścianą ziemia drży chce otrząsnąć się z tej tępej krzywdy po coś słuchał człowieku rozmowa dwojga zgasła w konstelacjach sekund mogłoby nie być jej nigdy obawa w psiej skórze zawładnęła moim psyche zacząłem bać się samego siebie nie chcę być obcy dla samego siebie chcę na zawsze siebie rozumieć i pożądać Psyche błagać siebie rozpocząłem we wtorek błagałem aż do Dziennika później przestałem błagać zacząłem płakać nie poskutkowało usnąłem i spałem śniła mi się czerń nostalgiczna czerń i nic poza nią a gdy się obudziłem nie było strachu i nie było Psyche...