Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

O quam te memorem virgo... Na ostatnim stań schodów kamieniu, Pochylona nad urną w ogrodzie - Wpleć, wpleć we włosy złociste promienie I kwiatów przytul niespodzianą mękę, I odrzuć je na ziemię, i odejdź stąd, odejdź, Przelotny wyrzut kryjąc pod powieką, Lecz wpleć we włosy złociste promienie. Tak chciałbym, żeby porzucił ją nagle, Tak chciałbym, żeby pozostała z żalem, Tak by się oddalił, Jak dusza ciało odbiega znużone, Jak myśl opuszcza ciało, które kona, Wtedy bym odnalazł Sposób tak miękki i zręczny zarazem, Który jak uśmiech moglibyśmy pojąć, W prostocie swej obłudny jak i uścisk dłoni. Odeszła, ale wraz z wiatrem jesieni Powraca i przez wiele dni nawiedza pamięć, Długie godziny sobą mi wypełnia: Z włosami na ramionach, w ramionach - z kwiatami. Myślę, czy razem byliby szczęśliwi? A może z gestem, z pozą rozstać mi się trudno? Niekiedy rozmyślaniom moim tak wnikliwym Dziwią się: lek północy i spokój południa.