Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Gdzie zgięty domem grajek smyczkiem spod palców wartkich toczy ziemię i niebo wielkie, nas malutkich, uliczne drzewo szumi zwięźle. Jesteśmy tutaj wychyleni za każde słowo. Dłoń się zdarła już od głaskania szorstkich trumien i w oczach krzyż pozostał niemy. I tak prowadzi nas już do snu i tak nas uczy umierania piosnka, co spływa po piorunie. Nie zatrzymasz, nie usiłuj nawet. Będzie toczył nas grajek czy kosmos; dłoń za mała i serce za małe - jedna miłość przytuli miłością. Nam już dzisiaj ani łza, ni żal, tylko rękę milczącą uczyć jeszcze tkliwiej osypywać piach, jeszcze mocniej nad krzyżami nucić, nam już tylko milcząco rosnąć i pod iskrą śmiertelną stać, gdy zawodzi, gdy tuli nas do snu niebem grzmiącym i ziemią gorzką wychylony w przerażenie świat. Tą uliczką przywaloną głosem smutnych skrzypiec i tramwaju dzwonkiem nie powróci do nas prężna wiosna, a z nią uśmiech i słowo miłosne. Stać będziemy pod ulicznym drzewem, kiedy salwa znajoma nam porwie pamięć dobrą o pogodnym niebie, w którym nikły się jąkał skowronek. Nam już teraz pod tym szumem zostać słów nie szukać, wargę mocno zaciąć i nas człowiek pożegna z miłością, jak witamy się co dzień z rozpaczą.