Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Mówią, że była panienka, co miała na imię Ina. Gdy chciała powiedzieć: "kocham", mówiła: "kokaina". Miała niebieską wstążkę i niebieskiego kota. Kot wąchał "kokainę", a Ina wąchała ďż˝kota". A był jeszcze jeden poeta, co chodził na koturnach; jak się urżnął, to zwykle mówił: - Moja muza jest górna i chmurna. Panienka ma oczy zielone, jak najzieleńsza trawa. Poeta cierpi na nerki i nosi czarny krawat. Kochał poeta panienkę, panienkę imieniem Ina; mówił: - Powiedz mi: "kocham", a ona: - Kokaina. Wieszcz mówił: - Jako łódź złota , ciągniona przez gołębie, jesteś. A potem w nocy długo trąbił alembik. I raz, a było wieczorem, rzekł pisarz: - Nie bądź westalką, a zresztą do twarzy ci będzie na czarnym katafalku. I zabił poeta panienkę w zachodu amarantach, i zabił ogromnym nożem na tle obrazu Rembrandta. Krajały niebo pioruny, jak okrwawione noże. Poeta uciął głowę i wbił na długi rożen; i smażył głowę panienki, i zrobił twarz goryla. Och, to było straszne! coś, niby nekrofilia. (Kondukty kotów niebieskich szły w średniowieczny tan. A potem był świt bolesny koloru bleu mourant.)