Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Gdy Pani, żując pomarańcze, zada pytanie, czy ja tanczę i czy z Nią tańczyc chcę, odpowiem wtedy: Cóż za fopa! Jeden zna taniec moja stopa, "Une danse des Polonais". Ach, to jest taniec wszak prapolski, tak stary, jak Skład Apostolski, starszy niż Totentanz, bowiem od lat Pierwszego Mieszka po Serafinowicza Leszka powtarza się jak trans. Magicznie usypianych figur, depcących brzeg polskiego Stygu ponurą "polką" swą... "Naród idiotów!!!" Ktoś go nazwał. Zdanie podzielam, bo ta nazwa tak słuszna jest a u f o n d. Dlatego bliżej, piękne panie, opiszę wam ten polski taniec, c e t t e d a n s e d e s P o l o n a i s: Więc najprzód dzielą się na grupki: tutaj tuwimy, tam kadłubki, tu nacje te, tu te; potem dyskusje są zażarte, jakie być mają w tańcu partie, kto w prawo, kto a g a u c h e; i każdy "swoje" chce do tańca; tamci Rodalu, ci Różańca, inni śmiertelnych nosz. Bo Szopenowe śniąc akordy, najchętniej biorą się za mordy ci, którzy polską Styks obsiedli z wieka i wciąż na niej pląsają we śnie, opanowani jakąś ideą fiks. Skończylem wykład. Tak się tańczy ten polski taniec obłąkańczy, c e t t e d a n s e d e s P o l o n a i s: Ach, drugi taki kraj ukażcie!... ja bym tam wszystkich zamknął... w baszcie... czy nie mam racji? hę?