Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

U twojej trumny stanąłem posępny, I myśli rojem opadły mię czarne... Może odlecą gdy przy tobie klęknę, Modląc się z wiarą za prochy cmentarne? Ale daremnie chcę ugiąć kolana, Darmo się z piersi modlitwa wyrywa: Tu wiara moja, jakby sczarowana, Umrzeć nie może, choć już nie jest żywa. Tęsknota jakaś i rozpacz się łamią W mej piersi ludzkiej, w niwecz mię druzgoczą; Zda się, że serce i rozum tu kłamią, I bój zacięty, bez zwycięstwa, toczą! Widzę cię! Stąpasz posępny i blady; Przed tobą stoi z białym skrzydłem Wiara: Zbliżasz się do niej... lecz zwątpienia gady Pierś ci oplotły, sycząc, że to mara! I widzę w tobie walkę Laokoona: Zwątpienie więzi ciebie swymi sploty - I patrzyć musisz jako Wiara kona, A z nią znikają archanielskie cnoty! Wpadasz w zadumę i łzy płyną z oczu Za tą umarłą, co cicho odlata... Lecz wnet ją widzisz w duszy twej przezroczu - I znów na nią podnosisz krwawą rękę kata!