Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Pieńcie się, pieńcie, nocne fale Zraszajcie pianą brzegi w mgławicy i szumie. Nad wielkim morzem stanąłem na skale, Trwam, pogrążywszy się w zadumie, Samotny, jakże obcy dla ludzi i świata, Smutek swój i tęsknotę sam podźwignąć umiem. Tuż obok mnie rybacka stoi chata, Gościnny ogień wesoło się jarzy, W krąg łojówki rodzina beztrosko zasiada I słuchając, jak starzec opowiada, Prostą wieczerzę sobie warzy. Jakże daleko mi do ich błogości - Wspominam przepych kłamliwej stolicy, Minionych bezpowrotnie rój zgubnych radości. I cóż - łza spływa po źrenicy. Pierś moją niepokoi żałosne wspomnienie, Stracone dawno lata powracają do mnie I rozmarzone to jasne spojrzenie - Duszy powtarzam wciąż: Zapomnij! Ale ciągle je widzę - daremne pragnienie!... Gdybym świat ujrzał tu, gdzie nie istnieje Wśród ludzi zdrada i gorycz podłości, Zawdzięczałbym losowi mojemu tak wiele - Lecz dzisiaj nie wart jest mojej wdzięczności! Nieszczęsny, komu młodości westchnienia Na starym czole zbytnią zmarszczkę wyrzeźbiły I odebrawszy najmilsze pragnienia, żałosną mu jedynie skruchę zostawiły; Któż jeszcze odczuł tak jak ja rozczarowanie, Któż jeszcze poznał wcześnie świat i z pustką w duszy Jak ja porzucił brzegi rodzinne i ruszył Na dobrowolne wygnanie!