Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Kraina, gdzie żyć łatwiej i konać mniej trudno Gdzie wieczność już nie tajnie wystawa na straży Trosk doczesnych gdzie bardziej jest bosko, niż ludno I gdzie każdy za wszystkich nie cierpi lecz marzy! Są tu sady bez wyjścia i groble, nad szybą Owej rzeki wyśnione, co kiedyś wytryśnie I niejeden tu pałac w zagąszczu ci błyśnie, Godny tego, by nie był niczyją siedzibą! Są tu w lasach mrowiska, wzniesione nad drogą, Gdzie wre praca snów rojnych odwieczna i bratnia I jest tu owa cisza błękitna, ostatnia Z tych, co jeszcze na uśmiech zdobywać się mogą. Tylko czasem na polu jakiś krzyż skrzydlaty Wiatraka, mielącego mgły marzeń i ciemię, is Brakiem boga na sobie zlękniony niezmiernie Szaleje i skrzydłami uderza w zaświaty! Bywalec tych uroczysk, powabnych swym tronem, Umie błysków najmniejszą wyśledzić nieznaczność, I w szczelinie pomiędzy istnieniem a zgonem Dojrzeć gwiazdę niezgorszą lub niezłą opatrzność... Lecz się nigdy nie strwoży, rozumnie zbłąkany, Bezkrólewiem w niebiosach lub własnego cienia Zgubą w jarach lub zbytnią łatwością zamiany Jednych cudów na drugie... Niech cud się też zmienia! Jego tylko tu nęci nie zwiedzona grota Lub kwiat jeszcze nie znany, lub muszla co rzadsza I na wszelki przypadek wtórego żywota Duszę swoją w te dziwy chętnie zaopatrzą... On tu przyszedł sam przez się, by własne szaleństwo Karmić strawą najlepszą na ziemi i niebie I nad brzegiem przepaści wytańczyć dla siebie Jeden lęk drogocenny lub niebezpieczeństwo!...