Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Spałaś w trumnie snem własnym, tak cicho, po bosku, Nie wiem, czy wszystkich naraz pozbawiona trosk? W śmierci taka zdrobniała, niby lalka z wosku... Kocham ten ubożuchny, ten zbolały wosk! Trup jest zawsze samotny! Sam na sam z otchłanią!... A właśnie ja - Twój brat - Suknię Tobie sprawiłem za dużą i tanią , Suknię - na tamten świat! W każdym zgonie tkwi zbrodnia, co snem się powleka. Chociaż zbrodniarza brak... Wszyscy winni są śmierci każdego człowieka! O, tak! Na pewno - tak! Winnych wskazać potrafię!... I nikt się nie broni!... I ten - i ta - i ów!... I ja sam! Ja - najbardziej, choć wiem, że i oni! I ja - i oni znów... Wina wszystkich naokół - milcząca, zbiorowa, A my mówimy: los! Niech od złego Bóg żywych i zmarłych zachowa! Módlmy się o to w głos! Tak się lękam, że jesteś wciąż głodna i chora, że złą otrzymam wieść - I że przyjdziesz zza grobu któregoś wieczora I szepniesz: "Daj mi jeść!" I cóż wtedy odpowiem? Nic mówić nie trzeba!... Niech mówi za mnie - Bóg! Siostro! Już w całym świecie nie ma tego chleba, Co by Cię karmić mógł! Trumna twoja spoczęła w ciężarowym wozie, Pamiętam nudny wóz. A była niedorzeczność i drwina w tej zgrozie! I był nieludzki mus! Bałem się, że Cię żywcem oddamy mogile W złym, letargicznym śnie. I ktoś wtargnął do wozu i rzekł, że się mylę, I uspokoił mnie. Czekałem, aż wóz ruszy, by wlec Cię do miasta... W skwar słońca skrzypnął wóz. Drgnęła trumna, a była godzina dwunasta. żelazny zagrzmiał kłus!... I sam nagle w tym słońcu musiałem pozostać. Patrzyłem szynom w ślad... Świat się zmniejszył na zawsze o twą drobną postać, I zmalał cały świat! I myśl wątła do mojej wsnuła się żałoby, Niby pajęcza nić, Myśl, że nie ma na świecie tak drogiej osoby, Bez której nie można żyć! Noc, przy zmarłych spędzona nazywa się - pusta! Brak tego, o kim łkasz... Zgniją oczy - i wyraz tych oczu - i usta. Śmierć patrzy w kość, nie w twarz!... Wiem, że gnijesz nabożnie i że wśród ciemnoty Pośmiertny dźwigasz krzyż. Lecz nie śmiem do podziemnej zaglądać Golgoty, By sprawdzić, jak tam spisz? Trup trzeźwieje - wyzuty z krwi i upojenia! Już złudzeń - ani krzty! A może Bóg omija twój zgręz bez imienia I nie wie, że to - Ty? Boże, odlatujący w obce dla nas strony, Powstrzymaj odlot swój - I tul z płaczem do piersi ten wiecznie krzywdzony, Wierzący w Ciebie gnój!