Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

*** Bywają ognie - podobne do ciszy, Co na przechodnia w zaroślach czatuje... Takich się ogniów nie widzi, lecz słyszy - Nawet nie słyszy, lecz raczej zgaduje. Serca im w piersi wonieją, jak róż - Lecz mi nie wolno korzystać z róż mocy, Ni czarów własnych nadużyć po nocy, Ni łkać, ni wątpić, ni konać w lazurze! Nie wolno modlitw gałązki jedynej, Niesionej Bogu ku czoła ozdobie, Przyłamać stopą - lub przyśnić się tobie W postaci nagiej, zuchwałej dziewczynie!... Więc próżno patrzą w słoneczność dokolną, Bo im ni kochać, ni szaleć nie wolno. *** A oni właśnie najtrwalej, najdzielniej Mogliby kochać - -od nocy do świtu - Podobni mewom w zatokach błekitu, Tym od nich różni, że tak nieśmiertleni. Oni to właśnie zmysliliby krocie Pieszczot zawiłych, nieznaych na ziemi, I niestrudzeni byliby w pieszczocie, I niestrudzeni - i wilecy - i niemi! Bo dla nich tylko, zaprawdę, że dla nich Przyjdzie ta miłość, co światy ogarnie! Jam śledził w niebie poloty ich sarnie I lęk błękitny w ich źrenicach łanich! Jam słyszał nieraz, że szemrzą jak płomień, Skrzydłem, utkanym z tęcz i oszołomień! *** Znojni miłosnych zachceń tajemnicą, Jednako zemdleć potrafią w pogoni I za rycerzem, co kocha się w broni, I za bezbronną na kwiatach dziewicą. Zmarli i żywi, zbożni i występni, Niezwyciężeni - i ów, który ginie - Są ich miłości zarówno dostępni, Jak szczyty górskie i kwiaty w dolinie! Nie ujdzie motyl, ni pszczoła, ni szerszeń Ich oczom chciwym, gdzie błękitna baczność Zmienia tęsknotę e bezbrzeż i cudaczność, Skapiąc jej wszelkich granic i zawierszeń! Bo niee zna granic ich żądzy przewina, Prócz tej, gdzie nagłe szczęście się zaczyna...