Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Z grot czarnych, które rzeźbi sen i obłąkanie, z podziemi, gdzie wśród ognia żyje płaz - potok łez moich w zamęcie i pianie zapada w głuche bezdźwięczne otchłanie, gdzie Bóg się wyparł nas. Zębate wieże i skaliste grody, księżyce krwawe, zatopione w mgle - miraże świateł, lodowe ogrody i widm okropnych wyjące narody, co szarpią mnie. Ty żyjesz w raju , ja mrę na Golgocie - na kresach duszy, gdzie Magog i Gog - grudę Twej ziemi rozbijam w tęsknocie, by Twoich świątyń iskrzyły się krocie - i pełznę w mrok. Ja matka bogów - niosę Ciebie w łonie - choć nad mą głową syczy wężów gniew i patrzę w zimne ołowiane tonie, serce mgłą krwawą jeszcze Ci wyzionie łabędzi śpiew. Bo Cię tak wielbię, żeś mnie bardzo zmęczył, i smagał grzechem i pędził mnie wzwyż - a nad przepaścią Anioł się roztęczył - i gwiazd obłędem serce me uwieńczył - i wzniósł na krzyż. Własne królestwa rozwaliłam w gruzy, by cię nie straszyć bezmiarem mych mąk - ale się spojrzeć strzeż w lico Meduzy, gdzie z obłąkanych oczu płyną czarne śluzy na gwoździe rąk. W zimnym Tartarze - ja posąg antyczny, z torsem bez kolan i oczyma z dziur - uśmiech na twarzy mojej sardoniczny, a w piersiach źródło miłości mistycznej, jak tęcza z chmur.