Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

I wlano w ciebie duszę nie anielską, czarną, Choć białym włosem strzępisz wybujałą szyję I wzdrygasz się w prawicy wypalonej skwarną Posuchą - a za tobą długie żalów chryje Albo okrągłe zera jak okrągłe grosze Wtaczają się w rubryki, zaplecione giętko, Jak zrachowane jaja, kiedy idą w kosze Ostrożnie i pomału. - Czasem znowu prędko Nierozerwany promień z ciebie głosek tryska I znakiem zapytania jak skrzywioną wędką Łowisz myśl, co opodal ledwo skrzelą błyska... O, pióro! Tyś mi żaglem anielskiego skrzydła I czarodziejską zdrojów Mojżeszowych laską, - Tylko się w tęczowane barwiąc malowidła, Nie bądź papugą uczuć ani marzeń kraską - Sokolim prawem wichry pozagarniaj w siebie, Nie płowiej skwarem słońca i nie ciemniej słotą; Dzikie i samodzielne, sterujące w niebie, Do żadnej czapki klamrą nie przykuj się złotą. Albowiem masz być piórem nie przesiąkłym wodą Przez bezustanne wichrów i nawałnic wpływy, Lecz piórem, którym ospę z krwią mięszają młodą Albo za wartkie strzałom przytwierdzają grzywy. Warszawa, 22 marca 1842