Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Precz stąd te dźwięki nieszczęśliwej pieśni, Przedtem tak wdzięczne, a dzisiaj tak smutne, Co wywołują z mego serca cieśni O znikłym szczęściu wspomnienia okrutne. Precz mi z tą harfą, co tak ucho pieści! Niechaj niepamięć pokryje ją pyłem! Nie mogę więcej wspomnieć bez boleści, Czym jestem teraz i czym niegdyś byłem. Głos, co tym pieśniom nadał tyle wdzięków, Umilkł na zawsze za wieczności krańcem; I dzisiaj dla mnie najczystszy z tych dźwięków Jest jak hymn dziki nad grobów mieszkańcem. Thyrzo! O prochu gdzieś w ziemi ukryty! Te pieśni, budząc o tobie wspomnienie, Bardziej są smutne niż lutni rozbitej Nieokreślone i niezgodne brzmienie. Jestem samotny - w koło cichość głucha, Lecz echo szepce do mojego ucha: Słyszę wydany ustami cichemi Głos, co już dawno zagłuchnął na ziemi. Głos ten brzmi często w duszy mej niepewnej Posępnym tonem - i we śnie mnie woła; Chcąc się przysłuchać harmonii rzewnej Budzę się nagle, lecz znów cisz dokoła!... Thyrzo! na jawie i we śnie samotnym Jesteś już dla mnie marzeniem ulotnym, Gwiazdą, co olśni ciemnych fal powierzchnie I znów przed okiem śmiertelnika pierzchnie. Lecz smutny pątnik ścieżki życia trudnej, Gdy niebo gniewne zaciąga obłoki, Długo żałuje tej gwiazdy ułudnej, Przy której świetle stawiał błędne kroki. 8 grudnia 1811