Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Myślę o tobie dziś wieczór, Whitmanie, gdy z bólem głowy schodzę bocznymi uliczkami wśród drzew, świadomy siebie patrząc w pełny księżyc. Z mym głodnym zmęczeniem, poszukując wizji odwiedziłem rozjarzony neonami supermarket owocowy, marząc o twych wyliczeniach! Cóż za brzoskwinie i półcienie! Całe rodziny na wieczornych zakupach! Przejścia pełne małżonków! żony w avocado, dzieci w tomatach! - a ty, Gardo Lorco, co robiłeś przy melonach ? Widziałem cię, Whitmanie, bezdzietny, samotny stary szperaczu, jak grzebiesz wśród mięs w chłodziarce popatrując na chłopców z obsługi. Słyszałem, jak pytasz ich: Kto zabił kotlety wieprzowe? Po ile ananasy? Jesteś moim Aniołem ? Błądziłem za tobą wśród wspaniałych Stosów puszek, a za mną szedł w mej wyobraźni sklepowy detektyw. W naszym samotniczym rojeniu przebyliśmy- razem otwarte korytarze próbując karczochów i wszystkich tych mrożonych przysmaków, ale trzymając się z dala od kasy. Dokąd pójdziemy, Whitmanie? Za godzinę zamykają. Jaki kierunek wskaże twa broda ? (Dotykam twojej książki i myślę o naszej odysei w supermarkecie i doznaję uczucia absurdu). Czy będziemy całą noc spacerować pustymi ulicami? Drzewa stoją cień w cień, światła w domach wygaszone, będziemy obaj samotni. Czy będziemy marząc o straconej Ameryce miłości przechodzić obok błękitnych aut przed domami w kierunku naszej cichej chaty? Ach, drogi ojcze, siwobrody staruszku, samotny stary nauczycielu odwagi, jaką ty miałeś Amerykę, gdy Charon opuścił trap swego promu, a ty wyszedłeś na zakopcony brzeg i stałeś patrząc, jak znika łódź wśród czarnych wód Lety?