Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

[do Delfiny Potockiej] O życia ranku - o wiosen jutrzence, Pod takim brzegiem i na takim morzu Jam ciebie ujrzał w błękit przestworzu I obwiódł ciebie w włoskich kwiatów wieńce. I strach mnie chwytał, gdym ci rzucał róże, A z nimi myśli, natchnienia i pieśni - Gdym kładł me serce za stóp twych podnóże, Jam drżał wśród szczęścia: czy się szczęście nie śni? Tyś przy mnie była, a ja ciągle marzył, że ty złudzeniem, co odleci wkrótce - I westchnieniem przed tobąm się skarżył, żeś anioł nikły na mej lotnej łódce. - Bo w słońca blasku lśniła twoja postać, Nie jak codzienne i trwałe postaci, Lecz jak duch, który tu nie zdoła zostać, Bo nie ma tutaj ni sióstr, ani braci. I długo dziwną mamiony żałobą, Chociaż przy tobie, jak się nie czuł z tobą: Długo tęskniłem - gdzieś dalej - do ciebie - Bom zawsze myślał, żeś ty tylko w niebie! Na każdej fali i na każdej skale, Na każdym miejscu i w każdej godzinie Wieczniem powtarzał: "Ach, to szczęście minie... Przepłynie anioł, jak płyną te fale. I na tym morzu odejdzie ta mara, I wśród tych wichrów pryśnie mi jej wiara I śmierć - niestałość albo los zabierze To, co dziś kocham i w co dzisiaj wierzę!" Lecz ty zostałaś na łódce milcząca - Nie wzięła ciebie w niebo nagle - Dotąd w promieniach widomego słońca Ty rudel trzymasz - ja rozpuszczam żagle I tak płyniemy - na wieki - bez kńca!