Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Ledwom cię poznał, już cię żegnać muszę. A żegnam ciebie, jak gdybym przez wieki żył z tobą razem i kochał twą duszę, A teraz jechał w jakiś kraj daleki I nie miał nigdy już obaczyć ciebie, Chyba gdzieś-kiedyś-po śmierci-tam, w niebie! Gdybym przynajmniej zostawiał cię żywą, Nie strutą jadem, nie śpiącą w żałobie, Jak senna Julia sama jedna w grobie - Gdybym mógł marzyć, że będziesz szczęśliwą, 2e choć raz jeszcze oczyma czarncmi Spojrzysz radośnie na błonia tej ziemi I rzekniesz z cicha: "Świat ten piękny, Boże!" - Płakałbym jeszcze, lecz mniej gorzko może. A terae płaczę, choć suche me oko, Płaczę łzą serca, co skryła głęboko, Jak szloch dziecinny nie lśni u powieki, Lecz serce pali i truje na wieki. Nikt jej nic widzi, nikt jej nie obaczy, Bóg tylko jeden wie, co ona znatezy, Róg jeden tylko - bo On joden zdoła Policzyć ciernie w wieńcu twego czoła. Ja ich nie liczę - ja tylko je czuję, Bom wziął je wszystkie w głębie mojej duszy, Jak gdyby moje; każden z nich mi pruje Serce kolcami i twoich katuszy Odbite widmo tak stoi nade mną W dzień każden biały i w każdą noc ciemną, żem twoją całkiem okryty żałobą, Przelał się w ciebie i przestał być sobą. Temu, co czulę, nie szukał imienia! Na co słowami kazić Świętość myśli? Co nikt nie dozna i nikt nie okryśli, To żyje we mnie wiecznością cierpienia^ Daj mi twą rękę w tej chwili rozstania - Ta chwila nigdy już dla mnie nie minie, Ten dzień w mej duszy nigdy nie upłynie, Bo w świecie ducha nie ma pożegnania!...