Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Ledwie ranny promień strzeli Przez bluszczowy liść ukosem, Krzyczy Piętro wielkim głosem: - "Gli uccelli!... Gli uccelli!..." Stara kurta zdarta srodze, Grzbiet pochyły, głowa drżąca... Piętro - kamień, ot przy drodze, Który bieda nogą trąca. Dookoła siwej głowy Brzęczy ptasiej gwar kapeli... Kos czarniawy, szpak perłowy... - "Gli uccelli!... Gli uccelli!..." Niegdyś Piętro młode lata Dał Lombardii, miłej matce; Dziś ptaszęta nosi w klatce I tak oto się kołata. Po kamieniach stuka szczudło, Miasto kipi przy niedzieli... Wzdyma Piętro pierś wychudłą: - "Gli uccelli!... Gli uccelli!..." Prawą rękę ma uciętą, Lewą nogę ma urwaną, Het, precz, aże po kolano, Pod Turbigo czy Magenta. Ryłaż bitwa to szczęśliwa! Nofji za pas S/woby wzięli, Aż do Mincio krzyk: Evvivu!... - "Gli uccelli!... Gli uccelli!..." Na lombardzkim polu w dali Małe wzgórki sterczą z trawy... Idź i pytaj, gdyś ciekawy, Komu je tam usypali... Przeleciała zawierucha, Ludzie o niej zapomnieli, Ani wroga, ani druha... - "Gli uccelli!... Gli uccelli!..."