Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Gdyby nam tyle tylko do dnia było, żeby się znalazł głos, co świt obwieści, Każdaby brzoza biała nad mogiłą, Gdy w harfy swoje wiatrzane szeleści, I każde ptaszę polne by wróźyło -Kres długiej nocy i długiej boleści, I każde ziarno pól naszych wschodzące Byłoby hasłem - ze idzie już słońce. Ale do naszych przebudzeń i brzasków Potrzeba czegoś więcej niż hejnału. Nam piorunowych trzeba drgnień i blasków I gorejących puszcz trzeba zapału, Kiedy wśród iskier walą się i trzasków, I w samo serce trzeba nam postrzału, żeby Daa podniósł z snu i przetarł oczy Bryzgiem krwi jasnej, co piersi nam broczy. Cóż pieśń; z skowronkiem idź budzie zbóż tany, Smętny lirniku, gdy śpiewać ci wola... Może tam wstanie wiatr jękiem przewiany Może z zadumy swej ruszą się pola, Może się we mgłach podniosą kurhany, Które tam niegdyś sypała niedola. - Każda rzecz martwa prędzej się poruszy Niż my - też trupy, bo żyjem bez duszy.