Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Pamiętam te piaski nad wodą, Gromniczne pamiętam dziewanny I poszept tych fał nieustanny, Co pieśni tajemnic bezsłownych więziły Moją duszę młodą. Pamiętam, jak trzcina się kładła Pod wiatru przyjaznym podmuchem; Te jaskry pamiętam i w głuchem Uśpieniu pogrążone w białe noce letnie Białych chat widziadła. Rzepiki pamiętam ja złote, Ten jęczmień, ten żyta łan siwy, Ten krwawnik, te dziwy-przędziwy Błękitów, z których wieki przędą ręce Boże Naszych serc tęsknotę. Pamiętam tę oddal przymgloną, Te żółte ścierniska, tak cudnie żarami drgające w południe Pożniwne, i jarzębin korale pamiętam, Co wzdłuż drogi płoną. Pamiętam to wszystko - te rowy, Zarosło łopianem, te miedze, Na których, bywało, ja siedzę I rzucam listki głogu na wróżbę dni przyszłych, Na świt szczęścia nowy. Te wierzby pamiętam, te osty, To kawek krakanie, te wiśnie, I ślaz ten, co w okna się ciśnie, I starca, który wiedział, czemu słońce świeci, Czemu wiąz jest prosty. Pamiętam to wzgórze śród pola, Zaroste wrzosami, gdzie leże Polegli znaleźli rycerze, I trakt ten dobrze pomnę, którym po wiek wieków Smutna chodzi dola.