Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Będę Cię wielbił, mój Panie, Póki mię na świecie stanie: żeś mię w przygodzie ratował I śmiechów ludzkich zachował. Panie! Wołałem ku Tobie, A Tyś mię wsparł w mej chorobie, Dodałeś mi swej pomocy, żem nie doznał wiecznej nocy. Zborze Pański, śpiewaj swemu Obrońcy najpewniejszemu, Uczyń cześć powinna z chęci Jego najświętszej pamięci. Gniew Jego prędko ustaje, A wiek długi w szczęściu daje, Kogo w wieczór zafrasuje, Tego rano pożałuje. Mnie zuchwałe szczęście było Tak daleko ułudziło, żem śmiał rzec: "W tej klubie stoję, że się odmiany nie boję". Łaska Twoja, Panie, była Tak mocno mię utwierdziła; Ale skoroś twarz odwrócił, Wneteś moją hardość skrócił. Cóżem ja miał począć sobie? Jedno głos podnieść ku Tobie: "Cóż za korzyść, mocny Boże, Z mego zginienia być może? żalić proch cześć będzie dawał? Albo Twą dobroć wyznawał?" Pań usłyszał głos mój lichy, Wsparł mię, zmazał moje grzechy. Użyłeś zwykłej litości, Obróciłeś płacz w radości, Zdjąłeś ze mnie wór żałobny. A włożyłeś płaszcz ozdobny. Przeto Cię wesoło wszędzie Lutnia moja wielbić będzie; Chwała Twoja, wieczny Panie, W uściech moich nie ustanie.