Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Gałązki - jedna z jesionu, A druga z pięknego klonu - Rzucone jakaś przygodą, Płynęły wodą. Dalekie od swej rodziny, Przez obce błądząc krainy, W silniejszym coraz wód zbiegu Chybiały brzegu. Na próżno stan ich sierocy W złej toni szukał pomocy! Z twardych skał a głuchej kniei Nie masz nadziei! Z posłusznym one milczeniem Szły za mruczącym strumieniem: Pędził je coraz wart chyży Dalej a niżej. Przemijały się czas długi, Nie wiedząc jedna o drugiej, Aż jakoś zbliżył nurt wąski Obie Gałązki. Szczęśliwy, komu dozwoli Bóg towarzysza w zlej doli! Płynących obok Gałązek Ujął mię związek. Alić coś wodę zamąci. Jedna z nich drugą potrąci: Poszły od siebie zwrócone W przeciwną stronę. żal mię ogarnął niemały, Gdy się z osobna puszczały Na powódź rzeki szeroką I toń głęboką. Z smutkiem zdały się obracać I niby z gniewem, odwracać: To bliżej siebie, to dalej Szły podług fali. Wtem Zefir, sprawca pogody, Jął głaskać błękitne wody I tchem łagodnym ku sobie Nakłaniać obie. Gdy na to tkliwie patrzyłem; "Złączcie się z sobą - mówiłem - Póki dmą wieje życzliwa I was przyzywa!" Aż tu kamień wśrzod powodzi Spółce Gałązek przeszkodzi: Znów je od siebie z daleka Uniesie rzeka. Na koniec jedna przy lasku. Druga zostanie na piasku: Ta uschła, a tamtą mamie Splątały tamie.