Stolat.pl - Wyślij tekst znajomemu

Wyślij tekst znajomemu

Wyślij do:

Treść wiadomości:

Wiewiórko! ja ci zazdroszczę, Lubej używasz pieszczoty. Próżno się palę i troszczę: Nie mogę mieć tego, co ty. Dotąd chce, natrętka, wlizie; Wszystko wybaczy Korynna. Choć i w paluszek ugryzie, Wiewiórka zawsze niewinna Raz ona nad orzechami Główkę posępna zachwieje: "Zginęłam! - krzyknie ze łzami. - Wiewiórka moja nic nie je". Ileż się lekarstw użyło! Trzy razy była w kościele. Odżyła przecież; odżyło I mej Korynny wesele. Za szyję, za pierś wlatywa, W swywolnej łechcąc igraszce; Ręka psotniczce życzliwa Jeszcze ją za to pogłaszce. Odbywszy chwilę uciechy, W znajomy leci ustronek, Łuszczy w lapeczkach orzechy, Podniósłszy na się ogonek. Korynna smak jej poduszczy, Jedwabny trzymane mieszek; Skoro ta jeden wyłuszczy, Drugi wnet poda orzeszek. Po tym dopiero posiłku Na łóżko pani wskakiwa; Tu w miłym sobie przychyłku Na jej wezgłowiu spoczywa. Wiewiórko! ja ci zazdroszczę; Lubej używasz pieszczoty! Próżno się palę i troszczę, Nic mogę mieć tego, co ty.