Stolat.pl

Wciąż rozmyślasz uparcie i skrycie.
.
.
Patrzysz w okno.
.
.
Smutek masz w oku.
Przecież mnie kochasz nad życie?! Sam tak mówiłeś przeszłego roku.

Jeszcze długo będę odwracać głowę Na dźwięk Twojego imienia. Jeszcze długo wśród tłumu Będę szukać Twojego cienia.

Światło księżyca otula na plaży moją postać .
.
.
w tych pięknych snach.
Ze wspomnieniem pocałunków trudno się rozstać, pozostał tylko we włosach piach.

Kiedyśmy się żegnali we łzach i w milczeniu, gdyś się smutna oparła na moim ramieniu, twarz miałaś bladą, zimną, pocałunek zimniejszy, wróżyła mi ta chwila okropność dzisiejszą.