Stolat.pl

Ktoś kazał mi żyć,
Na końcu świata,
Na ostrzu pańskiego bata,
Tak po prostu być.


Dostałem nogi ręce dwie,
Więc co dzień pracuję nimi,
I w kominku już się dymi,
A czas przed siebie do przodu mknie.


Mijają roku pory,
I lat upływa wiele,
Znów dzwony biją w kościele,
A w chacie nowe powstają utwory.


Czasem przychodzą chwile radości,
Raz miłość,
Innym razem zawiłość,
Wśród czterech ścian samotności.


I tak żyję pośród ludzi,
A Ty Boże patrzysz z góry,
Odsłaniając dłonią chmury,
Jak się człowiek w Twojej ziemi trudzi.


Więc zsyłasz Anioła,By pomógł w kłopocie,
By się nie dał taplać w błocie,
Wiesz że On temu podoła.


Wciąż modlę się do Ciebie,
Byś mi zesłał tą jedyną,
Byś pozwolił być z moją dziewczyną,
W naszym ziemskim niebie.


A Ty milczysz nie raz,
Czasem ze mną się śmiejesz,
Niekiedy na twarzy posmutniejesz,