Stolat.pl

Przypominam “ wszystkiego przypomnieć nie zdołam:
Trawa... Za trawą “ wszechświat... A ja “ kogoś wołam.
Podoba mi się własne w powietrzu wołanie “
I pachnie macierzanka “ i słońce śpi “ w sianie.

A jeszcze? Co mi jeszcze z lat dawnych się marzy?
Ogród, gdzie dużo liści znajomych i twarzy “
Same liście i twarze!... Liściasto i ludno!
Śmiech mój “ w końcu alei. Śmiech stłumić tak trudno!
Biegnę, głowę gmatwając w szumach, w podobłoczach!
Oddech nieba mam “ w piersi! “ Drzew wierzchołki “ w oczach!

Kroki moje już dudnią po grobli “ nad rzeką.
Słychać je tak daleko! Tak cudnie daleko!
A teraz “ bieg z powrotem do domu “ przez trawę “
I po schodach, co lubią biegnących stóp wrzawę...
I pokój, przepełniony wiosną i upałem,
I tym moim po kątach rozwłóczonym ciałem “
Dotyk szyby “ ustami... Podróż “ w nic, w oszklenie “
I to czujne, bezbrzeżne z całych sił “ istnienie!