Stolat.pl

Dźwięk nagły

Toczą się po podłodze
kawałki rozbitego snu

Przecieram oczy
to nie sen
to kasztany
wpadają przez okno
wskakują na kołdrę

Zaciskam serce
w rozbudzonych dłoniach

Za oknem
twoja twarz

Przecież wiesz
nie upadnie na ulicę
mój klucz
jak sztuczny księżyc

Długo będą dźwięczały
twoje odchodzące kroki
jak butelki z mlekiem
rozwożone o świcie

Lato rozpaliło
na rogach ulic
ogniska truskawek

Nastało wielkie gorąco

Zaczęłam gonić
wiosnę

Dopędziłam ją samolotem
w małej wiosce nad morzem

Pod fioletową kiścią bzu
całowała się z rybakiem

Kwiaty truskawek
łypały na nią
żłótymi oczami

Jabłonie gubiły płatki
ze zdziwienia

Myślałam jaką rakietą
dopędzę zielony księżyc
który przyniosłeś mi
w jaśminowym krzaku

Noc bez ciebie
jest czarna
jak rzeka
w czasie powodzi

Przechodzę przez nią
po cienkiej nitce
powoju

Jeżeli nie przyjdziesz
zerwie się
zielona nitka

A ty pójdziesz
brzegiem

Myślałam
Słowa twoje są
z aksamitu i ognia

a one były
z kolorowej bibuły

Myślałam
Oczy twoje
to płomienie

a to były tylko latarki
prowadzące w jedną noc