Stolat.pl

W dole
ruda kura
kręci głową

Dziecko
w niebieskiej sukience
goni łaciatego kota

Na czwartym piętrze
samotność
dojrzała
jak czarny słonecznik

Palisz papierosa
patrzysz w sufit

Trzymam w dłoniach
parapet okna

W dole
ruda kura
niebieskie dziecko

Wystarczy
tylko trochę
się przechylić

Skazana na niego
na tę noc
i na wszystkie przeszłe
rzuca słowa
zimne
ciężkie
złe

Przemierza przeszłość
od ściany do ściany
od drzwi
do zielonego pieca

Chce żeby odszedł

Rano budzi się
zamknięta
w ciasnej celi
jego ramion

Kiedy wreszcie odszedłeś
zielony czajnik
długo śpiewał radosna melodię
aż pokrywka tańczyła

Zaczęłam chodzić
po ścianach

Nikt nie mówił
Co robisz
Normalni ludzie
nie chodzą po ścianach

Potem karmiłam
głodną podłogę
sypiąc w szpary
cukier

Mieszałam głośno herbatę
a szklanka dźwięczała
jak dzwonek
zagubionej w górach owcy

Uciekamy tu
przed ludźmi
Opieramy się o słońce
Mówimy o miłości

Po drewnianych krzyżach
chodzą wróble i liszki

Pachnie macierzanka

Pod kamienną płytą
leży dziewczyna

Ktoś postawił jej
w obciętej butelce
georginię

Może i ona
przychodziła na cmentarz
ze swoim chłopcem
Opierała się o słońce
Mówiła o miłości