Stolat.pl

Wiesław Stanisław Zieliński− polski poeta, prozaik, eseista, krytyk literacki, dziennikarz prasowy i radiowy. W latach 1990-1996 i 1999-2009 był prezesem rzeszowskiego oddziału Związku Literatów Polskich w Rzeszowie.

Debiutował w 1972 roku wierszem „Geometria” zamieszczonym w rzeszowskim magazynie młodzieżowym „Prometej”. Jako dziennikarz - publicysta sportowy debiutował w tym samym roku na łamach tego samego magazynu. Posługiwał się pseudonimem Wiesław Karny. Pierwszy tomik poezji „Zabawa w dorosłych” opublikował w 1979 roku.

Jako poeta oraz eseista, krytyk literacki i recenzent publikował w pismach: „Życie Literackie”, „Literatura”, „Poezja”, „Gazeta Polska”, „Biały Orzeł” (Boston), „Express Wieczorny” (Sydney), „Krynica” (Kijów), „Tygodnik Kulturalny”, „Przegląd Tygodniowy”, „Okolice”, „Tak i Nie”, „Nowiny Rzeszowskie”, „Nasz Dom Rzeszów” i „Dziennik Bałtycki”.

Od 1968 do końca 1975 pracował w Rzeszowskich Zakładach Graficznych. Od 1979 w Rzeszowskim Wydawnictwie Prasowym. W latach 1993-2001 pracował jako reporter sportowy w Gazecie Rzeszowskiej (oddział Gazety Wyborczej). Obecnie jest felietonistą sportowym Radia Rzeszów oraz współpracuje z miesięcznikiem „Nasz Dom Rzeszów”.

Od stycznia 1977 do marca 1981 roku pełnił funkcję prezesa Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy „Gwoźnica” w Rzeszowie. Organizował sesje i ogólnopolskie spotkania literackie pod nazwą Wspólna Obecność. Pod koniec marca 1981 roku w Jadwisinie k. Warszawy został wybrany przewodniczącym Krajowej Rady KKMP. Zrezygnował z tej funkcji po ogłoszeniu stanu wojennego w lutym 1982 roku.

W latach 1984-1986 był rozpracowywany przez służby bezpieczeństwa PRL z powodu propagowania wrogich poglądów i prowadzenia działalności „przeciwko linii politycznej partii”.

Był członkiem kandydatem Związku Literatów Polskich od 1984 roku, a w 1990 roku po uzyskaniu legitymacji członkowskiej został wybrany prezesem rzeszowskiego oddziału ZLP. Funkcję tę pełnił do 1996 roku, a następnie w latach 1999-2009.

Był pomysłodawcą ustanowienia Literackiej Nagrody Złote Pióro przyznawanej przez rzeszowski oddział od 1992 roku oraz nagrody za najwybitniejsze osiągnięcia światowej i krajowej literatury Diamentowo Pióro przyznawanej z okazji jubileuszów istnienia oddziału ZLP w Rzeszowie.

21 lutego 2009 roku na znak protestu przeciwko zasiadaniu we władzach Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich tajnych współpracowników służb PRL (wskazanych aktami IPN) zrezygnował z członkostwa w Związku Literatów Polskich.

Mieszka w Rzeszowie. W latach 1968-1989 był sędzią piłki nożnej.