Stolat.pl

O szczęściu żonaci często mżą swe mrzonki,
gdy potrzeba dziewki, bo dość mają żonki.
By los wynagrodził ich bardziej sowicie,
miód chcieliby spijać ... Mrzonki, to nie życie.

Aby życiem się zachłysnąć,
trzeba ojcom dziewkę świsnąć,
by się bawić cycuszkami ...
Czyli życie brać garściami!

Ja żyję na balu, ty żyjesz na balu,
a chwila melodię nam zmienia ...
Gdy zgrzytnie harmonia, zapomnij o żalu ...
Szczęśliwych chwil szanuj wspomnienia.

Nie żyjesz wszak jutro, nie żyjesz też wczoraj,
więc baw się wraz ze mną w tej chwili ...
Gdy trudność napotkasz, to z nią się uporaj !
Wszak wiecznie nie będzie-m tu żyli.

Bo szczęściem są chwile. Choć nie wiesz, w nich, ile
zabawy ci jeszcze zostało ...
Graj życia melodię, gdy-ż szczęściem są chwile ...
Obyś miał ich więcej, niż mało.

Upijaj się chwilą, bo chwile są żywe,
gdy ty w nich nie jesteś w rozterce ...
I czujesz tak mocno, że te są prawdziwe,
bo mówi ci o nich twe serce.

Czy brak ci, czy nadmiar w bilansie twym szmalu,
dla chwil przecież to bez znaczenia,
gdy przyjdzie Kostucha i ... Koniec jest balu ...
Na zawsze odejdą zmartwienia.

Lecz z nimi odejdą i wszystkie te chwile,
co szczęścia ci niosły kurendę ...
Tak bal się zakończy ... Ja wiem tylko tyle :
raz drugi na balu nie będę.

Mam problem pewien z taką sprawą,
drobiazgiem prawie, czyli... życiem.
Nie będzie dla was to odkryciem,
jeśli przyjmiemy, że dzierżawą

jest bardziej, niźli posiadaniem.
Przedtem się wszak nie spodziewałeś,
że je dostaniesz, a dostałeś,
i masz się cieszyć używaniem.

życie cię zmusza do czuwania.
Ktoś ci napytał takiej biedy:
wiesz, że je oddasz, nie wiesz... kiedy.
życie jest przecież do oddania.

Czy ktoś cię pytał o twą wolę?
Dał wgląd w warunki tej dzierżawy?
Wziąłeś jak swoje, nie ma sprawy.
Strażnika życia pełnisz rolę.

Pilnujesz go tak, jak dla siebie
i nigdy nie dość pilnowania.
I nigdy nie dość życia trwania.
Czy ktoś się o to pytał ciebie?

W tym fakcie to najbardziej złości,
że inne życia, też w dzierżawie,
nie wiedzą nic o życiu... prawie...
My mamy pełnię świadomości

i duszę światłą. Niepodzielni
w wyraźnej jawie naszych jaźni.
Poprzez bogactwo wyobraźni,
zostać pragniemy... nieśmiertelni.

W końcu kontraktu tej dzierżawy,
choć wrzeszczy jaźń i nasza jawa,
kostucha nam za wszystko stawa.
I nie ma nic... i nie ma sprawy.