Stolat.pl

Ona mi pierwsza pokazała księżyc
i pierwszy śnieg na świerkach,
i pierwszy deszcz.


Byłem wtedy mały jak muszelka,
a czarna suknia matki szumiała jak Morze Czarne.

Choć jestem duży,
bez swego taty
bez przerwy
wpadałbym w tarapaty.
Kiedy więc przyjdą
jakieś kłopoty,
od razu tacie
oznajmiam o tym.
A wtedy zaraz
łatwiej i prościej
uda się wybrnąć
z wszelkich trudności.

My proszę Pani, mamy zmartwienie, bo dziś nie kwitną złote złocienie, bo dziś nie kwitną białe narcyzy, powystrajane w pachnące kryzy. Nawet wesoły bratek nie kwitnie ciemnoniebiesko i aksamitnie... A to doprawdy ogromna szkoda, że na Dzień Kobiet pusto w ogrodach. Więc przynosimy Pani kochanej wszystkie te kwiatki narysowane. A z tych rysunków będzie bukiecik od całej klasy, od wszystkich dzieci.

Z mych pocałunków szata twej nagości, Z warg mych na niej purpurowe róże, W które cię stroić nigdy nie znużę, Tknąć ciebie kwiatom broniąc w ust zazdrości! Z zachwytów moich kadzidła wonności, Co owieją cię w uwielbień chmurze! Z dumy mej tobie stopień i podnóże, I hołdowniczy kobierzec miłości! Na swojej skroni twoje stopy noszę Jako niewolnik pełne kwiatów kosze... Ugięty klęczę i powstać się boję! Na czole stopy twoje obnażone Dzierżę jak żywych klejnotów koronę, Bo na twych stopach chodzi szczęście moje!