Stolat.pl

Twe oczy, skąd Kupido na wsze ziemskie kraje,
córo możnego króla, harde prawa daje,
nie oczy, lecz pochodnie dwie nielitościwe,
które palą na popiół serca nieszczęśliwe.
Nie pochodnie, lecz gwiazdy, których jasne zorze
błagają nagłym wiatrem rozgniewane morze.
Nie gwiazdy, ale słońca, pałające różno,
których blask śmiertelnemu oku pojąć próżno.
Nie słońca ale nieba, bo swój obrót mają
i swoją śliczną barwą niebu wprzód nie dają.
Nie nieba, ale dziwnej mocy są bogowie,
przed którymi padają ziemscy monarchowie.
Nie bogowie też zgoła, bo azaż bogowie
pastwią się tak nad sercy ludzkimi surowie?
Nie nieba: niebo torem jednostajnym chodzi;
nie słońca: słońce jedno wschodzi i zachodzi;
nie gwiazdy, bo te tylko w ciemności panują;
nie pochodnie, bo lada wiatron nie hołdują.
Lecz się wszystko zamyka w jednym oka słowie:
pochodnie, gwiazdy, słońca, nieba i bogowie.

Jest czekaniem
na niebieski mrok
na zieloność traw
na pieszczotę rzęs


Czekaniem
na kroki
szelesty
listy
na pukanie do drzwi


Czekaniem
na spełnienie
trwanie
zrozumienie


Czekaniem
na potwierdzenie
na krzyk protestu


Czekaniem
na sen
na świt
na koniec świata


RzekaPod dotknięciem
płonącej zapałki
twoich palców
wybucha płomień
tak gwałtowny
jakby w samym piekle
się narodził


Niepohamowany
wciska się
w najdrobniejsze szczeliny
pod paznokcie
pod powieki


żywioł
nie do ujarzmienia
huczy
pod gorącym niebem
skóry

w wichr wiosenny - me szaleństwo w burzę -
w burzę - moja rozkosz w dreszcz senny -
w dreszcz senny - maja wiosna w róże. -


Z wichru spłynie moja miłość nowa -
miłość nowa - z burzy szał wystrzeli -
szał wystrzeli - sen rozkosz wychowa,
wiosna wstanie z różanej kąpieli.

Sługą się miłości czuję,
Z Anakreontem tańcuję.
Przynieś, Bakche, dary swoje,
Porusz we mnie serce moje.
Przeraź i stawy, i kości.
Pobudź dusze ku radości.
W tańcach, żartach zażyć świata.
Bieżą nawrócone lata.
Nic żywot, żywot troskawy.
W zarciech zawisł żywot prawy,
Który nie życia długością,
Lecz weselem, lecz radością
Od mądrego określony,
A kiedy raz utracony,
Jak własną był i jest mara,
Tak się droga wiedzie stara.