John Ronald Reuel
Tolkien
1970-01-01 - 1970-01-01
Sortuj według:
Tolkien John Ronald Reuel
Któż ujrzy biały okręt,
opuszczający ostatni brzeg;
blade zjawy
na jego zimnej piersi,
-szlochające mewy?
Któż będzie potrzebował białego okrętu,
mętnego jak motyl,
na płynnym morzu,
o gwiezdnych skrzydłach;
przypływu morza,
-wybujałej piany;
lśnienia skrzydeł,
-lekkiego spłowienia?
Któż posłyszy ryk wiatru
jak opuszcza lasy;
warczenia białych skał
podczas rozbłysku księżyca;
wosku wypalającej się świecy;
mamrotania sztormu;
wędrówkę przepaści?
Któż ujrzy wezbranie chmur;
wygięcie nieba
nad rozkruszonymi wzgórzami;
kołysanie morza;
Ziewnięcie przepaści;
Mrok przeszłości
pomiędzy gwiazdami,
które spadają
nad zwalonymi wieżami?
Któż zważy na roztrzaskany okręt
na czarnych skałach
pod skruszonymi niebiosami;
mrugnięcie zamglonego słońca
na kości rozbłysku,
podczas ostatniego poranka?
Któż zobaczy ostatni wieczór?
opuszczający ostatni brzeg;
blade zjawy
na jego zimnej piersi,
-szlochające mewy?
Któż będzie potrzebował białego okrętu,
mętnego jak motyl,
na płynnym morzu,
o gwiezdnych skrzydłach;
przypływu morza,
-wybujałej piany;
lśnienia skrzydeł,
-lekkiego spłowienia?
Któż posłyszy ryk wiatru
jak opuszcza lasy;
warczenia białych skał
podczas rozbłysku księżyca;
wosku wypalającej się świecy;
mamrotania sztormu;
wędrówkę przepaści?
Któż ujrzy wezbranie chmur;
wygięcie nieba
nad rozkruszonymi wzgórzami;
kołysanie morza;
Ziewnięcie przepaści;
Mrok przeszłości
pomiędzy gwiazdami,
które spadają
nad zwalonymi wieżami?
Któż zważy na roztrzaskany okręt
na czarnych skałach
pod skruszonymi niebiosami;
mrugnięcie zamglonego słońca
na kości rozbłysku,
podczas ostatniego poranka?
Któż zobaczy ostatni wieczór?
Tolkien John Ronald Reuel Ojciec stworzył ...
Ojciec stworzył świat elfów i śmiertelników
i powierzył go w dłonie Potęg,
które są na zachodzie.
Są święci, błogosławieni i ukochani,
lecz jeden miłujący ciemność. Upadł.
Melkor odszedł z Ziemi.
Dobrze się stało.
Dla elfów stworzyli Księżyc,
ale dla ludzi czerwone Słońce,
Które jest pełne piękna.
Wszystkim rozdawali po równo dary Iluvatara.
Świat jest sprawiedliwy, niebo, morza,
ziemia, i wszystko na niej. Piękny jest Numenor.
Ale moje serce nie zostanie tu na zawsze,
Jest tego kres, i będzie koniec i przygasanie
Wszystko jest już zmierzone, i zliczone na reszcie,
ale na tę chwilę to nie będzie wszystko, nie wszystko.
Co Ojciec, o wielki Ojciec,
Da mi w dniu, kiedy znajdę się po za moim Słońcem?
i powierzył go w dłonie Potęg,
które są na zachodzie.
Są święci, błogosławieni i ukochani,
lecz jeden miłujący ciemność. Upadł.
Melkor odszedł z Ziemi.
Dobrze się stało.
Dla elfów stworzyli Księżyc,
ale dla ludzi czerwone Słońce,
Które jest pełne piękna.
Wszystkim rozdawali po równo dary Iluvatara.
Świat jest sprawiedliwy, niebo, morza,
ziemia, i wszystko na niej. Piękny jest Numenor.
Ale moje serce nie zostanie tu na zawsze,
Jest tego kres, i będzie koniec i przygasanie
Wszystko jest już zmierzone, i zliczone na reszcie,
ale na tę chwilę to nie będzie wszystko, nie wszystko.
Co Ojciec, o wielki Ojciec,
Da mi w dniu, kiedy znajdę się po za moim Słońcem?
Tolkien John Ronald Reuel Pieśń Firiel
Ojciec stworzył świat elfów i śmiertelników
i powierzył go w dłonie Potęg,
które są na zachodzie.
Są święci, błogosławieni i ukochani,
lecz jeden miłujący ciemność. Upadł.
Melkor odszedł z Ziemi.
Dobrze się stało.
Dla elfów stworzyli Księżyc,
ale dla ludzi czerwone Słońce,
Które jest pełne piękna.
Wszystkim rozdawali po równo dary Iluvatara.
Świat jest sprawiedliwy, niebo, morza,
ziemia, i wszystko na niej. Piękny jest Numenor.
Ale moje serce nie zostanie tu na zawsze,
Jest tego kres, i będzie koniec i przygasanie
Wszystko jest już zmierzone, i zliczone na reszcie,
ale na tę chwilę to nie będzie wszystko, nie wszystko.
Co Ojciec, o wielki Ojciec,
Da mi w dniu, kiedy znajdę się po za moim Słońcem?
- Poprzednia
- 1