Stolat.pl

Błaznowi małą rybkę na talerzu dali
A sami sobie więtsze z misy rozebrali.
Ten przyłoży do ucha, pilnie jej słuchając,
A ci się, siedząc, śmieją, co czyni, pytając.
Rzekł: "- Ociec mi utonął. By mi powiedziała
Pytam się, jeśli by go gdzie w wodzie widziała.
Rzekła mi: "- Pytaj starszych, co na misie były!" -
Ale widzę, żeście je szpetnie rozchwycili."

Dwa się.mieli ku paniej, więc rymy pisali,
Aby SIę, czym kto może, paniej podobali.
Jeden stojąc napisał: "Już dalej nie umiem",
Drugi przyszedł, wziął kredkę, napisał: "Ja umiem."
Ten wyszedł, a ów przyszedł, przypisał: "ale łgać"
Ten przyszedszy obaczy, jął rym pilnie mazać.
A do tego przypisał, co pisał: "Nie umiem" -
"Umiesz, ale nie możesz, tak o tym rozumiem."

Przyszedł jeden do sądu, kamień w zanadrzu miał,
Więc sędziemu przez suknią palcem ukazował.
Sędzia mnimał, iż worek, więc wnet za nim wskazał.
Odsądziwszy, szedł k niemu, aby mu ukazał.
On mu kamień ukazał: "- Mnimasz, by darować?
Czekałem ja, gdy będziesz dekreta ferować!
Jeśli niesprawiedliwie, tym pamiętnym w czoło
Miałem ci dać, aż by się był obrócił w koło."

Jeden, co miał złą żonę, spowiedać się przyszedł.
Mnich do niego z postawą z zakryStyjej wyszedł.
Rzekł mu, iż: "- Wasza pani teraz też tu była,
A na świętej spowiedzi wszytko wyliczyła."
Ten rzekł: "- Już się mnie, księże, spowiedać nie trzeba.
Wszytko ta wywołała pewnie, jako trzeba,
Na mię i na są siady, i- by co wiedziała -
I na Boga, to mi wierz, żeć by powiedziała."