Stolat.pl

Z tobą by konie kraść
różaniec odmawiać
tańczyć białe tango
do białego rana


do rany cię przyłożyć
do zdjęcia iść z tobą
niech sobie fotograf
nie myśli byle co


o tobie pisać wiersze
nawet te bez rymu
o tobie rozmawiać
w kolejce po gruszki


dla ciebie jabłka zrywać
studnie kopać w skale
wiadro wody wylać
może się obudzisz

Namiętności są to wiatry,
które nadymają żagle okrętu,
czasem go zatapiają,
ale bez nich nie mógłby płynąć.

Jestem niema.
Wydarto mi język.
Słowa stały się zbędne
w swojej wyrazistości.

Czeka zachłanna ziemia.
Rozluźniają się więzy.
Opadła suknia pozorów.
Trwam obnażona do kości.

A kiedy wielki oracz
zbronuje ostatni zagon,
do reszty się uporam
z prawdą niemą i nagą.

Przygarnąć ich do siebie -
tę rozchwianą młodość
poszukującą prawdy, pozbawioną złudzeń,
w rozpaczy dojrzewania
w dorosłym dzieciństwie
rozbitym na tysiące odłamków -
samotnych podrużników do krainy marzeń
w snach narkotycznych,
w miłosnych truciznach,
które ich zabijają za wcześnie, nim zdążą
dotrzeć do prawdy.
Wybrańcy bogów dzisiaj żyją długo,
ażeby młodych szaleńców przygarniać,
mówić im o zwierzętach
o lesie
o gwiazdach, co spadając spełniają życzenia.