Stolat.pl

Wiosna bardzo pobłaża niewiernym narzeczonym
I powiewa i prószy niebieskimi piórami
Z cyprysu gdzie zagniezdził się niebieski ptak

Madonna dzikie róże zrywała o świcie
Jutro zbierze lewkonie i sama wymości
Gniazda swoich gołębic na rychłe przybycie
Gołębia który leci jak Paraklet w ciemności

Nieprzytomnie się durzą w cytrynowym gaju
Te które my kochamy ostatnio poznane
Dalekie wioski są jak powieki kochanek
I serca ich z gałęzi wśród cytryn zwisają

twoje łono jest słone od łez
jakby ktoś opłakiwał je w środku

ktoś kto nie mógł się obejść już bez
ktoś kto czekał że w końcu go spotka

kto nie słyszał by kiedyś i gdzieś
ale tęskni by teraz już zawsze
choć zarazem nie wierzy że jest
i od świata nagości się płaszczem

ktoś w kim myśli kłębiący się wąż
kto z sumieniem jak z wiatrem i deszczem

tyle czasu się znamy a wciąż
twoje łono łka kiedy je pieszczę

Jeśli kobieta - tylko pluszowa,
stado chudzielców może się schować,
bo tylko Taka opór twój skruszy,
a gdy odejdzie nie tylko duszy
lekko się zrobi. W pełni świadomie
zasmakuj bracie w ciała ogromie.

Miłość przy kości...
Maaasa radości...
Błogość miękkości...
Cud okrągłości
boskich obłości...

Jeśli kobieta to nie okruszek.
Zaokrąglony jak bombka brzuszek
więcej rozkoszy w sobie pomieści
niż wychudzonych desek czterdzieści.
Idz w świat z wędkarstwa czerpiąc nauki
- warto polować na duże sztuki.

Miłość przy kości...
Maaasa radości...
Błogość miękkości...
Cud okrągłości
boskich obłości...

Tylko kobietki
powyżej setki !