Stolat.pl

cisza pustej pomarańczy
drażni mówisz
jestem
pomimo
nie rozumiem
tych słów
z koperty sypią
się krzywe
litery

widzisz
palcami dotykam
powietrze ale
nie wiem
czy umiem
być
tak samo
delikatny

ciepło i
blisko
można tłumaczyć
zupełnie inaczej

mam zamknięte powieki

gdyby kiedyś miał się zdarzyć cud
w cuda będę wierzył z tobą
od niecudu niech mnie broni
dobry Bóg

gdyby kiedyś nam zabrakło słów
co zamknięte są w pacierzach
może inne podaruje
dobry Bóg

gdyby kiedyś jedna z wielu gwiazd
cudem spadła w nasze dłonie
gwiazdę kiedyś zaczarował
dobry Bóg

cuda są
jedynie dla tych co kochają
Pan Bóg dobry dobry
dla tych którzy wierzą w cud
niekochanym obiecuje wolne miejsce w raju

więc
czekają

spójrz widzę
a w ciemności trwam
słyszę
a stworzyłeś ciszę
spadam
a przypięte mam
skrzydła którymi kołyszesz

spójrz jestem
choćby drżąc jak liść
tyle
darowałeś mi
słowa
które muszę zgryźć
są jak popiół

spójrz
prawie tak jak ty
chciałem
przejść przez oceany
może
choć powietrza łyk
podarujesz mi

zapytaj mnie czy się boję
czemuż miałbym się bać
słowa
życie
wszystko jest twoje
czemuż miałbym się bać

wytnij we mnie amulet
pierwszego słowa tak
żeby przez moją skórę
przefrunąć mógł jak ptak

ziemi słońca i chmury
czasu nocy i dnia
wytnij we mnie amulet
twego oddechu ślad

sprowadź na mnie godzinę
każdą dobrą i złą
a odkryję nowinę
gdy uchylisz swą dłoń

gdyby były same piękne chwile
nie wiedziałbym że żyłem