
Max
Jacob
1970-01-01 - 1970-01-01
Max Jacob– francuski poeta, malarz, pisarz i krytyk pochodzenia żydowskiego; główny twórca wiersza kubistycznego, związany także z surrealizmem oraz ruchem dada. Za życia niedoceniony, zyskał miano jednego z największych twórców międzywojennej awangardy. Jego poezję cechuje magiczny klimat oraz zamiłowanie do społecznych masek i ludowego humoru.
Wśród ówczesnej cyganerii artystycznej Max Jacob wyróżniał się zamiłowaniem do kabały i ekscentrycznym wyglądem. W wieku 38 lat nawrócił się z judaizmu na wiarę katolicką, z powodu – jak sam twierdził – widzenia, w którym rozmawiał z Jezusem[3]. Odtąd jego twórczość często podejmowała tematykę religijną, łącząc surrealistyczną formę z litanijną i modlitewną treścią.
Jacob - choć często spychany na margines - należy do czołówki największych poetów francuskiej cyganerii artystycznej okresu międzywojennego. W jego twórczości znajdują odzwierciedlenie ówczesne nurty awangardowe (także z obszaru malarstwa): surrealizm, dadaizm czy kubizm - z całym zapleczem nihilistycznego nastawienia do życia mieszczańskiego, kpiny z konwenansów i schematów myślowych. Mimo to, trudno zaklasyfikować jego poezję do jednego konkretnego nurtu.
Poezja Jacoba wywodzi się również z kręgów fascynacji naukami ezoterycznymi i kabałą.